შენ, თავისთავი: „უჩუენე თ ა ვ ი შ ე ნ ი მღდელსა“ მთ. 8,4; „ნუ მართლ გიჩნ თ ა ვ ი შ ე ნ ი წინაშე მეუფისა“ O, ზირ. 7,5; „მოავლინა... მოკლვად თ ა ვ ი ს ა შ ე ნ ი ს ა“ O, იერემ. 40,14.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.