ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
თ თა თბ თე თთ თი თლ თმ თნ თო თრ თუ თქ თხ თჳ
თაგ თავ თალ თან თაო თარ თაფ თაყ თაჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

თავგა(ნ)წირვა

თავგამეტება, თავგადადება:
 
„მარადის მდგომარე არნ იგი... განმზადებული ბრძოლად მტერთა მეფისათა თ ა ვ გ ნ წ ი რ ვ ი თ“ მ. სწ. 120,12; „ვხედავთ შრომასა
და ღუაწლსა ვ ა ჭ ა რ თ ა ს ა, რომელნი თ ა ვ გ ა ნ წ ი რ ვ ი თ ვლენან ზღუსა შინა“ მ.სწ. 15,68; „არცა თავს-ვიდევით...
მიშუებდ მათდა თჳნიერ სიკუდილისა და ყოვლითა ღონითა თ ა ვ გ ა ნ წ ი რ ვ ი თ“ ბალ. 128,9.
See also: განწირვა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9