ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
თ თა თბ თე თთ თი თლ თმ თნ თო თრ თუ თქ თხ თჳ
თაგ თავ თალ თან თაო თარ თაფ თაყ თაჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

თავით

«თჳსით», «თჳსით თავით», თავად:
 
„თ ა ვ ი თ თ ჳ ს ი თ ქუეყანამან მან გამოიღის ნაყოფი“ C,— თ ჳ ს ი თ თ ა ვ ი თ ქუეყანაჲ ნაყოფსა გამოიღებს“ მრ. 4,28;
„თჳთ თ ა ვ ი თ თ ჳ ს ი თ მივალს მის თანა“ მ. ცხ. 276r.
See also: თჳს-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9