«განთავისუფლებული»; აზნაური, კეთილშობილი:
- „განავლინო იგი თ ა ვ ი ს უ ფ ლ ა დ შენგან“ G,—გამოავლინო იგი შენგან გ ა ნ თ ა ვ ი ს უ ფ ლ ე ბ უ ლ ი“ M, II შჯ. 15,12; „ვინ
- განუტევა კანჯარი თ ა ვ ი ს უ ფ ლ ა დ?“ ფიზ. XII, 3; თ ა ვ ი ს უ ფ ა ლ თუ ხარ ცოლისაგან, ნუ ეძიებ ცოლსა“ I კორ. 7,27;
- „ჭეშმარიტად თ ა ვ ი ს უ ფ ა ლ იყვნეთ“ი. 8,36; „მონაჲ ვარი და არა თ ა ვ ი ს უ ფ ა ლ ი მეუფისა ქრისტესი“ ბალ. 86.22.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.