ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
[
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
თ თა თბ თე თთ თი თლ თმ თნ თო თრ თუ თქ თხ თჳ
თაგ თავ თალ თან თაო თარ თაფ თაყ თაჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

თანა-მოღუაწე

თანამეომარი, თანამებრძოლი:
 
„თ ა ნ ა-მ ო ღ უ ა წ ე მექმნენით მე ლოცვათა შინა“ ჰრომ.15,30; „თ ა ნ ა-მ ო ღ უ ა წ ე ო და შემწეო უძლურთაო“ თომა მოც. 14,5;
„რაჟამს იხილოს თ ა ნ ა-მ ო ღ უ ა წ ჱ იგი მარხვისაჲ - ლოცვაჲ“ ოქრ.-მარხ. იონ.100,21.
See also: მოღუაწ-ი, მოღუაწე
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9