ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
[
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
თ თა თბ თე თთ თი თლ თმ თნ თო თრ თუ თქ თხ თჳ
თაგ თავ თალ თან თაო თარ თაფ თაყ თაჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

თანა-ნადებ-ი

«ვალი», მართებული:
 
„მიუტეო შენ ყოველი თ ა ნ ა-ნ ა დ ე ბ ი შენი“ M, -მიუტეო ყოველი ვ ა ლ ი თჳსი“ G, II შჯ. 15,2; „მომიტევენ ჩუენ
თ ა ნ ა-ნ ა დ ე ბ ნ ი ჩუენნი“ მთ. 6,12; „მიაგებდით ურთიერთას თ ა ნ ა-ნ ა დ ე ბ ს ა: საშინელსა-შიში, მოხარკესა-ხარკი,
პატიოსანსა-პატივი“ ფიზ. XXVI 27.
See also: ნადებ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9