ყოფნა, არსებობა, დგომა:
- „ვ ჰ გ ი ე სიყუარულსა ზედა მისსა“ ი. 15,10; „რომელი ჰ გ ი ე ს ცხორებად საუკუნოდ“ ი. 6,27;
- „მტკიცედ ე გ ე ნ ი თ სიყუარულსა მას ჩემსა“ ი. 15,9.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.