( -
D I [

თა თბ თე თთ თი თლ თმ თნ თო თრ თუ თქ თხ თჳ
თჳთ თჳნ თჳს

თჳსა

«თჳსაგან», მარტოდ, ცალკე:
 
„იდვა... თ ჳ ს ა შეკეცილი ერთსა ადგილსა“ C, —„მდებარე... თ ჳ ს ა გ ა ნ შეკეცილი ერთსა ადგილსა“DE, ი.20,7.
See also: თჳს-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9