( -
D I [

ია იბ იგ იდ იე ივ იკ ილ იმ ინ იო იპ ირ ის იტ იფ იქ იღ იყ იშ იძ იწ იჭ იხ იჴ
იავ იაკ იალ იამ იან იას იატ

იაკინთე, იაკინთ-ი, იაკინთო, ჳაკინთე, ჳაკინთონ-ი

ცისფერი, ლურჯი:
 
„შეგასხ ფერჴთა შენთა ი ა კ ი ნ თ ე“ O, ეზეკ. 16,10; „ი ა კ ი ნ თ ი და ძოწეული შეჰმოსონ მათ“ I იერემ. 10,5;
„შესამკობელად შენდა ი ა კ ი ნ თ ე (ჳ ა კ ი ნ თ ე I) და ძოწეული ჭალაკთაგან ელისესთა“ O, ეზეკ. 27,7; „ქმნა
კრეტსაბმელი ი ა კ ი ნ თ ო ჲ ს ა გ ა ნ“ II ნშტ. 3,14; „მომივლინე მე კაცი ბრძენი... ი ა კ ი ნ თ ო ჲ თ ა M,
11. ნშტ. 2,7; „დაბურონ იგი საბურავითა ტყავისაჲთა ჳ ა კ ი ნ თ ო ნ ი ს ა ჲ თ ა“ G, რიცხ. 4,8.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9