«iaspis», «იასპი»:
- „აღვაშჱნნე „არდაბაგნი შენნი ი ა ს პ ი ნ ი თ ა“ O, —„აღვაშენნე გოდოლნი შენნი იასპითა“ pb., ეს. 54,12; „არა ვტირ...
- სუეტთა მათთა ი ა ს პ ა ნ ი ს ა თ ა“ H—341,615.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.