( -
D I [

ია იბ იგ იდ იე ივ იკ ილ იმ ინ იო იპ ირ ის იტ იფ იქ იღ იყ იშ იძ იწ იჭ იხ იჴ
იგა იგი იგრ იგუ

იგი, იგი თავად-ი

თვით, თითონ:
 
„ი გ ი თ ა ვ ა დ ი იყო ლაქისს“ M, II ნშტ. 32,9; „წარვიდა ისრაჱლ, ი გ ი და ყოველივე მისი“ 0, დაბ. 46,1.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9