«იგი» (ნაწევარი):
- „სისხლი ი ს ი მახჳლისაჲ არს“ O, IV მფ.3,23; „რაჲ არს ადგილი ი ს ი, რომელ ჩას?“ O, მფ.28,17; „მთაჲ ი ს ი კეთილი“
- G, — „მთაჲ ი გ ი კეთილი“ M, II შჯ. 3,25.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.