( -
D I [

კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კაბ კად კაე კავ კაზ კათ კაკ კალ კამ კან კაპ კარ კას კატ კაფ კაც კაწ კაჰ

კადნიერ-ი

გაბედული, თამამი; «მოწრაფე»:
 
„ყოვლითავე კ ა დ ნ ი ე რ ვარ თქუენ შორის“ II კორ, 7,16; „კ ა დ ნ ი ე რ ი ს ა თანა ნუ ხუალ გზასა“ O, ზირ. 8,18; „კ ა დ ნ ი ე რ
იყავ გულითა შენითა“ O, ივდ. 11,1; „კ ა დ ნ ი ე რ ი სიტყუათა შინა თჳსთა საძულელ იქმნების“ pb., — მ ო წ რ ა ფ ჱ ენითა საძულ
იქმნების“ O, ზირ. 9,25. „იტყოდე კ ა დ ნ ი ე რ ა დ“ ფლკტ. 134,14; „კ ა დ ნ ი ე რ ა დ ეწყვებოდეს“ თევდრ. 551; „კ ად ნ ი ე რ ა დ
იქცეოდა სამ თთუე“ საქ. მოც. 19,8.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9