გაბედული, თამამი; «მოწრაფე»:
- „ყოვლითავე კ ა დ ნ ი ე რ ვარ თქუენ შორის“ II კორ, 7,16; „კ ა დ ნ ი ე რ ი ს ა თანა ნუ ხუალ გზასა“ O, ზირ. 8,18; „კ ა დ ნ ი ე რ
- იყავ გულითა შენითა“ O, ივდ. 11,1; „კ ა დ ნ ი ე რ ი სიტყუათა შინა თჳსთა საძულელ იქმნების“ pb., — მ ო წ რ ა ფ ჱ ენითა საძულ
- იქმნების“ O, ზირ. 9,25. „იტყოდე კ ა დ ნ ი ე რ ა დ“ ფლკტ. 134,14; „კ ა დ ნ ი ე რ ა დ ეწყვებოდეს“ თევდრ. 551; „კ ად ნ ი ე რ ა დ
- იქცეოდა სამ თთუე“ საქ. მოც. 19,8.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.