( -
[

კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კაბ კად კაე კავ კაზ კათ კაკ კალ კამ კან კაპ კარ კას კატ კაფ კაც კაწ კაჰ

კარ-ი

«ბჭე»; სამეფო კარი; «კარსე»:
 
„დაჰჴაშ კ ა რ ი შენი“ მთ. 6,6: „დადგეს კ ა რ ს ა ზედა ქალაქისასა“ G, — „დადგეს შესავალთა მათ ბ ჭ ე თ ა ქალაქისათა“
M, ისუ ნ. 20,4; „განვლენ კ ა რ ი თ ი-კ ა რ ა დ“ იპ. რომ. -კურთხ. მოს. 156,3; „მოიწინეს კ ა რ ა დ“ სნდ. 4,18;
„წარვიდეს კ ა რ ი თ ოვსეთისაჲთ“ მსკ. 28,4; „აჰა წინა კ ა რ თ ა ზედა ბჭისათა... ვიხილე“ pb., — „აჰა ესერა წინაშე
კ ა რ ს ე ს ა მას ეზოჲსასა... ვიხილე“ O, ეზეკ. 11,1.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9