პირმოთნეობა:
- „რაჲთა არა კ ა ც თ-მ ო თ ნ ე ო ბ ი ს ა თ ჳ ს წარწყმიდო სასყიდელი შრომათა შენთაჲ“ მ.ცხ. 213; „კ ა ც თ-მ ო თ ნ ე ო ბ ა ჲ მოუღებს
- ყოველსა ძალსა მონაზონსა“ მ.ცხ. 218r; „გონებაჲ აუმაღლდეს მას შინა და კ ა ც თ-მ ო თ ნ ე ბ ა ს ა აწუევდეს“ ბალ. 88,5.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.