( -
D I [

კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კაბ კად კაე კავ კაზ კათ კაკ კალ კამ კან კაპ კარ კას კატ კაფ კაც კაწ კაჰ

კაც(ის)-კლვა

მოკვლა:
 
„არა კ ა ც-ჰ კ ლ ა“ O, გამოსლ. 20,13; „ფლობაჲ აქუნდეს კ ა ც ი ს-კ ლ ვ ი ს ა ჲ“ O, ზირ. 9,18; „იპარვიდეთ და კ ა ც ს-
ჰ კ ლ ვ ი დ ე თ და იმრუშებდეთ და ჰფუცვიდეთ ცილსა“ I, იერემ. 7,9; „იგინი, რომელნი კ ა ც ი ს-კ ლ ვ ა ს ა თანამდებ არიან,
იუნჯებენ თავისი თჳსისათჳს ძჳრსა“ O, იგ. სოლ. 1,18; „შეეპყრა ვიეთმე კ ა ც ი ს-კ ლ ვ ი ს ა თ ჳ ს“ მ.ცხ. 426r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9