«ეკლესია ქმნა», შეკრება; მოტანა:
- „გ ა მ ო კ რ ბ ა კრებული“ M, − „ე კ კ ლ ე ს ი ა ი ქ მ ნ ა ყოველი შესაკრებელი“ G, მსჯ. 20,1; „ხოლო ერთი იგი (ავაზაკი)
- გ ა მ ო ჰ კ რ ე ბ დ ა ჭურჭელსა“ მ. ცხ. 272r; „დღეს ძმისა ამის ჭურჭელსა გ ა მ ო ვ კ რ ე ბ თ და ხვალე ჩემდა ჯერ-არს გამოკრებად“
- ლიმ. 139,9.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.