 |
 | |
კეთილის-მოძულე
კარგის მოძულე:
- „იყვნენ კაცნი... უზავ, უმშჳდებელ, კ ე თ ი ლ ი ს-მ ო ძ უ ლ ე“ II ტიმ. 3,3.
See also: მოძულე
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |