კერძო

1. «ზოგი», «ნაწილი», «ნახევარი», 1/2, მხარე, ხვედრი:
    

   „უჩუენა მას მიერ კ ე რ ძ ო ჲ რაჲმე ერისაჲ“ G, —„უჩუენა მას მიერ ზ ო გ ი რაოდენიმე მის ერისაჲ“ pb., რიცხ. 22,41;

   „რომელ არს კ ე რ ძ ო ჲ რაჲმე უდაბნოჲსაჲ“ G —„რომელ არს ნ ა წ ი ლ ი უდაბნოჲსაგანი“ pb., რიცხ. 33,6; „მოუწოდა...

   კ ე რ ძ ო ს ა ტომისასა მანასის“ G, —„შეკრიბნა... ზ ო გ ი ს ა ნათესავისა მანასესნი“ M, ისუ ნ. 22,1; „ვითარცა შეხჳდეთ

   კ ე რ ძ ო ს ა წყლისა იორდანისასა“ G, — „რაჟამს შეხჳდეთ ზ ო გ ს ა წყალსა იორდანისასა“ M, ისუ ნ. 3,8; „ორ წყრთა და

   კ ე რ ძ ო (სიგრძჱ მისი)“ O, გამოსლ. 25,10; „ნუ განმიყვანებ მე კ ე რ ძ ო თ ა გ ა ნ დღეთა ჩემთაჲსა“ ფს. 101,25;

   „აღსუარული ზეთითა ნ ა ხ ე ვ რ ი თ ა დორაკისაჲთა“ G, რიცხ. 15,9; „დაყვნა მას შინა ვითარ კერძოჲ ჟამისაჲ“ Sin.—11,189r.

2. მიერ კერძო; მხარეს; -კენ; «მიმართ»; იმ მხარეს, გაღმა:
    

   „მომიყვანა მე ჩრდილოდ კ ე რ ძ ო“ O, ეზეკ. 40,20; „ჩუენ კ ე რ ძ ო არს“ მრ. 9,40; „რომელ-იგი არს ერთ კ ე რ ძ ო აგარაკსა

   მას მისსა“ დაბ. 23,9; „აღჰმართეს ძელი იგი ბღუარით კ ე რ ძ ო“ დ.დ. 130,2; „მჯდომარჱ მარჯუენით კ ე რ ძ ო“ მრ.16,5;

   „აღიხილენ თუალნი შენნი ზღუად კ ე რ ძ ო“ pb., —„აღიხილენ თუალნი ზღუად მ ი მ ა რ თ“ G, II შჯ. 3,27.„ჩუენ მ ი ე რ

   კ ე რ ძ ო ამის ქალაქისანი ვიყოფოდეთ“ ანდ.-ანატ. 337.

   See also: ერთკერძო, ერთკერძო-ჲ, ზემო-კერძო, თავით-კერძო, კერძოჲთვე, მარცხენით კერძო, მარცხენითკერძო-ჲ, მარცხლ კერძო, მის-კერძო-ჲ, ორკერძოჲთვე, საღმრთოჲთ-კერძო, ქუეჲთ-კერძო, შინაკერძო, წიაღკერძო, წიაღმოკერძო, წინაკერძო
   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.