ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
[
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
კ კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კედ კევ კეთ კეი კეკ კელ კემ კენ კერ კეს კეტ კეფ კეც
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

კეცის-ჭურ-ი, კეცის-ჭურჭელ-ი:

 
„გუაქუს ჩუენ საფასჱ ესე კ ე ც ი ს-ჭ უ რ ე ბ ი თ ა“ II კორ. 4,7; „მეკეცემან, რაჟამს ქმნის კ ე ც ი ს-ჭ უ რ ჭ ე ლ ი და
შედგის იგი საცხობელსა, საზომით შეუდვის ქუეშე მისა და არა ფრიად აღუდვის, რაჲთა არა დაილეწოს კ ე ც ი ს-ჭ უ რ ი“ მ.სწ.
309,33-35.
See also: ჭური, ჭურჭელ-ი, ჭურჭერ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9