ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
კ კა კბ კდ კე კი კლ კმ კნ კო კრ კს კუ კშ კც კჳ
კოდ კოვ კოი კოკ კოლ კომ კონ კორ კოტ კოშ კოც კოწ კოჭ კოხ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

კოდა

დაჭრა:
 
„რომელი კ ო დ დ ეს შეშასა, იჭირვოდის მას ზედა“ O, ეკლ. 10,9; „ყოველნი გამოქანდაკებულნი მისნი დ ა კ ო დ ნ ე ნ“ O, მიქია, 1,7.
See also: აღმოკოდა, გამოკოდა, დაკოდა, მოკოდა, ოქროკოდილ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9