ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ლ: ლ[ ლა ლბ ლე ლვ ლი ლმ ლო ლპ ლტ ლუ ლხ
ლა- ლაგ ლავ ლაკ ლალ ლამ ლან ლარ ლას ლაქ ლაღ ლაშ ლახ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ლაგჳნ-ი

საწყლე, დოქი, ჭურჭელი:
 
„ლ ა გ ჳ ნ ი თ ა წყალი ზე ედგას მჴართა“ მრ. 14,13; „დავდგი ლაგჳნები სავსჱ ღჳნითა“ I, იერემ. 35,5; „ლ ა გ ჳ ნ ი თ ა თაფლი“
O, III მფ. 14,3; „დაყო ორმეოც დღე კნინსა ზედა ოსპნსა და ლ ა გ ჳ ნ ს ა ერთსა წყალსა“ მ. ცხ. 116r; „ლ ა გ ჳ ნ ი სავსჱ ზედაშითა“
Sin. —11,318r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9