ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ლ: ლ[ ლა ლბ ლე ლვ ლი ლმ ლო ლპ ლტ ლუ ლხ
ლა- ლაგ ლავ ლაკ ლალ ლამ ლან ლარ ლას ლაქ ლაღ ლაშ ლახ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ლალულ-ი

წაჩხუბებული, მოცილე:
 
„მრავალთა ლ ა ლ უ ლ თ ა დააგებნ“ მრ. A, ანტ. დ. 26r.
See also: ლალობა, მლალველ-ი, მოლალე, სიტყჳთ-ლალვა, ულალველ-ი, შელალვა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9