 |
 | |
გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაკ გალ გამ გან გაპ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაც გაძ გაწ გაჭ გაჯ გაჲ გაჴ
გამოუცდელ-ი
«უმეცარი»; გამოუწრთობელი, «მრღუე», უხალასო; გამოუსადეგარი:
- „ყოველსა ჭაბუკსა გ ა მ ო უ ც დ ე ლ სა მათ მივსცე ქუეყანაჲ იგი“ G, —„ყოველთა ჭაბუკთა უ მ ე ც ა რ თ ა ამათ მივსცნე
- ქუეყანაჲ იგი“ pb., რიცხ. 14,23; „ვეცხლ გ ა მ ო უ ც დ ე ლ უწოდეთ მათ“ იერემ. 6,30; „ღმერთი გა მ ო უ ც დ ე ლ არს
- ბოროტითა და არავის გამოსცდის“ ეპ. იაკ. 1,13; „ყოვლისა მიმართ საქმისა კეთილისა გ ამ ო უ ც დ ე ლ“ ტიტ. 1,16; „ვეცხლი თქუენი
- გ ა მ ო უ ც დ ე ლ ი“ pb, —„ვეცხლი თქუენი მ რ ღ უ ე არს“ O, ეს. 1,22. იხ. .
See also: გამოცდა
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |