( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მაბ მაგ მად მაე მავ მაზ მათ მაი მაკ მალ მამ მან მარ მას მატ მაუ მაფ მაქ მაღ მაყ მაშ მაჩ მაც მაძ მაწ მაჭ მახ მაჯ მაჰ

მადინებელ-ი

«გამომადინებელი», «მდინარე»:
 
„ქუეყანაი, რომელ არს მ ა დ ი ნ ე ბ ე ლ ი სძისა და თაფლისაი“ G, — „ქუეყანაჲ, რომელი-იგი არს გ ა მ ო მ ა დ ი ნ ე ბ ე ლ ი სძისა და თაფლისაჲ“ pb.,
რიცხ. 14,8; „მ ა დ ი ნ ე ბ ე ლ ი სძისა“ G, — „მ დ ი ნ ა რ ე სძისა“ pb., ლევიტ. 20,24.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9