«გამომადინებელი», «მდინარე»:
- „ქუეყანაი, რომელ არს მ ა დ ი ნ ე ბ ე ლ ი სძისა და თაფლისაი“ G, — „ქუეყანაჲ, რომელი-იგი არს გ ა მ ო მ ა დ ი ნ ე ბ ე ლ ი სძისა და თაფლისაჲ“ pb.,
- რიცხ. 14,8; „მ ა დ ი ნ ე ბ ე ლ ი სძისა“ G, — „მ დ ი ნ ა რ ე სძისა“ pb., ლევიტ. 20,24.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.