 |
 | |
მაბ მაგ მად მაე მავ მაზ მათ მაი მაკ მალ მამ მან მარ მას მატ მაუ მაფ მაქ მაღ მაყ მაშ მაჩ მაც მაძ მაწ მაჭ მახ მაჯ მაჰ
მავნებელ-ი
ვნების მომტანი, ზიანის მომცემი, შემაწუხებელი, მჩაგვრელი; არა-მარგებელი:
- „სავლე ესე ფრიად მ ა ვ ნ ე ბ ე ლ ი იყო ეკლესიათა მიმართ“ საქ. მოც. 8,3; „ვითარცა კაწახი, კბილთა მ ა ვ ნ ე ბ ე ლ“ O, იგ. სოლ.
- 10,26; „მივსცე იგი ჴელთა მ ა ვ ნ ე ბ ე ლ თ ა შენთასა“ I, ეს. 51,23; „არღარა მოსავ იყვნენ მ ა ვ ნ ე ბ ე ლ თ ა“ I, ეს. 10,20;
- „ნუ მიმცემ მე ჴელსა მ ა ვ ნე ბ ე ლ თ ა ჩემთასა“ ფს. 118,121; „ამით განერე მ ა ვ ნ ე ბ ე ლ თ ა გულის-სიტყუათა“ მ. ცხ. 83v;
- „ესე სიტყუაჲ მ ა ვ ნ ე ბ ე ლ არს შენდა... და არა მარგებელ“ Sin.11,31r.
See also: ვნება
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |