ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მაბ მაგ მად მაე მავ მაზ მათ მაი მაკ მალ მამ მან მარ მას მატ მაუ მაფ მაქ მაღ მაყ მაშ მაჩ მაც მაძ მაწ მაჭ მახ მაჯ მაჰ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მალვა

«ფარვა»:
 
„ი მ ა ლ ვ ი დ ა (ი ფ ა რ ვ ი დ ა DE) თავსა თჳსსა ხუთ თთუე“ ლ. 1,24; „რომელი მ ი მ ა ლ ა ვ ს სიტყუათა“
M, იობ 38,2; „რომელი ი მ ა ლ ვ ი დ ე ს მტერობასა, შეჰკრებს იგი ზაკუვასა“ O, იგ. სოლ. 23,26.
See also: დამალვა, ნამალევ-ი, სამალავ-ი, სამალველ-ი, შთამალვა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9