( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მაბ მაგ მად მაე მავ მაზ მათ მაი მაკ მალ მამ მან მარ მას მატ მაუ მაფ მაქ მაღ მაყ მაშ მაჩ მაც მაძ მაწ მაჭ მახ მაჯ მაჰ

მამაკაც-ი

კაცი
«კაცი», «მამალი», «გმირი», «მამაცი», ქმარი:
 
„იყვნეს... ხუთ ათას მ ა მ ა კ ა ც ი ხოლო“ DE,–– „იყვნეს... ხუთ ათას კ ა ც“ C, მრ. 6,44; „მ ა მ ა კ ა ც ი მეჰომე იყო“ G –– „კ ა ც ი
მბრძოლი იყო“ ისუ ნ. 17,1; „მ ა მ ა კ ა ც ა დ და დედაკაცად შექმნა იგინი“ DE, –„მ ა მ ლ ა დ და დედლად შექმნნა იგინი“ C, მრ. 10,6;
„არცა სხჳლბარკალნი მ ა მ ა კ აც ი ს ა ნ ი სთნდეს“ G,-–„არცა ბარკალსხჳლნი გ მ ი რ ი ს ა ნ ი სთნდეს მას“ ფს. 146,10; „შეაჩუენეს...
მ ა მ ა კ ა ც ი თ გ ა ნ ვიდრე დედაკაცადმდე“ M — „შეჩუენებულ ყვეს იგი... მ ა მ ა ც ი თ გ ა ნ და ვიდრე დიაცადმდე“ G, ისუ ნ. 6,21;
„მ ა მ ა კ ა ც ი არა ვიცი“ ლ. 1,34; „მიგათხოვენ თქუენ ერთსა მ ა მ ა კ ა ც ს ა“ II კორ. 11,2; „მოსრეს ყოველი მ ა მ ა კ ა ც ი“ O, დაბ.
34,25; „მ ა მ ა კ ა ც ი ს ა ჲ არაჲ ჯერ-არს დაბურვაჲ თავისაჲ “ I კორ. 11,7; „შევიდის მათა ვითარცა მ ა მ ა კ ა ც ი“ ანდ.–ანატ. 222,6.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9