(მამლისა) «მამაკაცი», მამრი:
- „მ ა მ ლ ა დ და დედლად შექმნნა იგინი“ C, — „მ ა მ ა კ ა ც ა დ და დედაკაცად შექმნნა იგინი“ DE, მრ. 10,6; „მ ა მ ა ლ ა დ და
- დედალად შექმნა იგინი“ მთ. 19,4; „დედალი იგი სხუასა მ ა მ ა ლ ს ა არღარა შეეყვის“ ოქრ.–გურიტ. 225,12; „მ ა მ ა ლ ი, რომელი
- იქცევინ დედალთა შოვრის განუშოვრებელად და განუსუენებელად“ O, იგ. სოლ. 30,31; „მ ა მ ა ლ ი ქათამი ამპარტავან არს“ ბას. კეს.–ექუს.
- დღ. 112,18; „ქუეყანისმოქმედნი განჰყოფენ ნაყოფსა ხისა მ ა მ ლ ი ს ა ს ა და დედლისასა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 72,31.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.