ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბრა ბრგ ბრდ ბრი ბრკ ბრმ ბრო ბრპ ბრუ ბრყ ბრძ ბრწ ბრჭ ბრჯ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ბრძნობა

გონიერად თქმა; შეცნობა:
 
„ნუცა ჰ ბ რ ძ ნ ო ბ უმეტჱს, რაჲთა არა მისდრკე“ ეკლ. 7,17; „რაჲ უყო დავიწყებასა, რომელი ტყუე ჰყოფს გონებასა ჩემსა
და არა უტევებს ბ რ ძ ნ ო ბ ა დ“ მ. ცხ. 26r.
See also: განბრძნობა
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9