 |
 | |
ალაფ-ი
«ნატყუენავი», ნაძარცვი, ნადავლი:
- „მოიღეს... ტყუე და ნატყუენავები და ალაფი ბანაკად“ G, რიცხ. 31, 12; „გავგზავნენ ყოვლგნით ლაშქარნი, ა ლ ა ფ ი ავაღებინე“ რუსთ. 455,1; „თჳნიერ საცხოვართა და ა ლ ა ფ თ ა ქალაქისა შინათასა“ G,-„ნ ა ტ ყ უ ე ნ ა ვ ი, რომელ იყო ქალაქსა შინა“ M, ისუ ნ. 8,27.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |