შემაცდენელი, მატყუარა:
- „რამეთუ მან მ ა ც თ უ რ მ ა ნ თქუა“ მთ. 27,63; „მ ა ც თ უ რ ი თ ჰხადი შენ წინამძღუართა ცხორებისათა“ ანდ.-ანატ.
- 216,28; „მოყუარეო მაცთურისა მის ქრისტჱსო“ ფლკტ. 153,24; „არა ერჩდენ მ ა ც თ უ რ თ ა“ უწყ. II, პეტრ. 66,14;
- „რაჲ არს, რომელი-იგი მ ა ც თ უ რ გექმნების თქუენ?“ ფოკა 341r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.