ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მაბ მაგ მად მაე მავ მაზ მათ მაი მაკ მალ მამ მან მარ მას მატ მაუ მაფ მაქ მაღ მაყ მაშ მაჩ მაც მაძ მაწ მაჭ მახ მაჯ მაჰ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მაცილობელ-ი

მოცილე, მოწინააღმდეგე; მოპაექრე:
 
„განვიპყრენ ჴელნი ჩემნი ერისა მიმართ ურჩისა და მ ა ც ი ლ ო ბ ე ლ ი ს ა“ ჰრომ. 10,21; „ყოველი სახლი ისრაჱლისაჲ,
მ ა ც ი ლ ო ბ ე ლ ი არს და გულფიცხელი“ O, ეზეკ. 3,7; „მ ა ც ი ლ ო ბ ე ლ ნ ი დაეცნეს თავჴედობითა“ მ. სწ.
73,17; „რაჲ. მიუგოთ მ ა ც ი ლ ო ბ ე ლ თ ა მათ, რომელნი მეტყჳან ჩუენ?“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 182,25.
See also: ცილობა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9