«მჴსნელი», მაცოცხლებელი:
- „იშვა თქუენდა მ ა ც ხ ო ვ ა რ ი“ DE,—„იშვა თქუენდა დღეს მ ჴ ს ნ ე ლი“ C, ლ. 2,11; „არავინ იყოს მჴსნელ ჩემდა, არცა
- მ ა ც ხ ო ვ ა რ“ ფს. 7,3; „მოკლა მ ა ც ხ ო ვ ა რ ი თჳსი“ ფლკტ. 155,1; „რომელ არს შემოქმედი და განმაახლებელი და
- მ ა ც ხ ო ვ ა რ ი“ რიფს. 168,25.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973