აბგა, ხურჯინი; მათარა:
- „აჰკიდა... მ ა ხ ა ლ ი“, O, ივდ. 10,5; „მამაო, მწყურის! და მიიღო ჩემგან მ ა ხ ა ლ ი, რომელი მკიდავნ მე ზურგსა...
- ყო ლოცვაჲ და მომართუა მე იგი წყლითა სავსე“ Ath — 17,27v.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.