 |
 | |
მაბ მაგ მად მაე მავ მაზ მათ მაი მაკ მალ მამ მან მარ მას მატ მაუ მაფ მაქ მაღ მაყ მაშ მაჩ მაც მაძ მაწ მაჭ მახ მაჯ მაჰ
მახარებელ-ი, მახარობელ-ი
ვინც ახარებს, სახარების მწერალი:
- „შუენიერ არიან ფერჴნი მ ა ხ ა რ ე ბ ე ლ თ ა მათ მშჳდობისათაჲ “ ჰრომ. 10,15; „წარავლინეს მ ა ხ ა რ ო ბ ე ლ ი კერპთა
- მიმართ მათთა“ O, I მფ. 31,9; „მ ა ხ ა რ ე ბ ე ლ ი იტყჳს — არა უდბად ტიროდა“ ოქრ.-მარს. და იონ. 103,16.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |