ახლოს:
- "მ ა ხ ლ ო ბ ე ლ არს ესე სახლსა ჩემსა“ O, III მფ. 21,2; „რომელ-იგი მ ა ხ ლ ო ბ ე ლ იყო მათა“ B, — „რომელ-იგი იყო
- მ ა ხ ლ ო ბ ე ლ ა დ მათსა“ A, სბსტ. 142,19-8; „რომელ-იგი მ ა ხ ლ ო ბ ე ლ არს გზასა“ ვარ. 815; „მ ა ხ ლ ო ბ ე ლ ა დ
- თანა-დგა ჟამსა მას ჯუარცუმისასა“ ლონგ. 188,12; „დაიბანაკეს მუნ მ ა ხ ლ ო ბ ე ლ ა დ წყლისა“ G, რიცჰხ. 33,9; „იყავ
- მ ა ხ ლ ო ბ ე ლ ა დ ჩემდა“ O, დაბ. 45,10.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.