ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მდა მდგ მდე მდი მდო მდრ მდუ მდღ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მდაბიო, მდაბიო-ნ-ი

გლეხი, ერისკაცი:
 
„იგინი მ დ ა ბ ი ო ნ ი არიან, შვილნი უგუნურთა და უპოვართანი“ ანდ.-ანატ. 218,1; „დედანი მ დ ა ბ ი ო თ ა გ ა ნ ნ ი და აზნაურთაგანნიცა ჰყოფდეს მასვე სახესა“
ანდ.-ანატ. 224,7; „ყოველთა ვამცნებ... მოქალაქეთა და მ დ ა ბ ი ო ნ თ ა“ A—92,868.
See also: დაბა, სამდაბიო
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9