თანა-მდგომარე, წინაშე-მდგომარე «მდგომი», დამდგარი, აღმართული:
- „ერთმან ვინმე, მის თანა მ დ გ ო მ ა რ ე მ ა ნ, აღმოიჴადა მახჳლი“ მრ. 14,47; „იხილა კაცი ერთი, მ დ გ ო მ ა რ ე წინაშე მისსა“ M, — „იხილა კაცი, მ დ გ ო მ ი პირის-პირ მისსა“ G, ისუ ნ. 5,13;
- „იხილა კაჰრაულმან ანგელოზი ღმრთისაჲ, მ დ გ ო მ ა რ ე გზასა ზედა“ G, რიცხ. 22,23; „შეკრიბის სამკალი მ დ გ ო მ ა რ ჱ მკლავითა თჳსითა“ I, ეს.17,5; „ელოდა მ დ გ ო მ ა რ ე“ მ. ცხ. 156r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.