«მეათედი»:
- „შეწიროს... მ ე ა თ ჱ სამინდოჲსა სათუელი“ O,—„შესწირო… მ ე ა თ ე დ ი სათოელისაჲ სამინდოჲ“ G, ლევიტ. 5,11; „მ ე ა თ ჱ ჴჳმირისაჲ კაბიწი“ O, ეზეკ. 45,11.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.