«მობმა», გამოკიდება:
- „შტანგი ესე მეწამული გ ა მ ო ა ბ ა სარკუმელსა“ M,-„საბელი ძოწეული ესე მ ო ა ბ ა სარკუმელსა“ G, ისუ ნ. 2,18; „გამოაბას ვენაჴსა
- კიცჳ მისი“ დაბ. 49,11; „გ ა მ ო ა ბ ა მას ქვაჲ და შთააგდო საშუალ ეფრატსა“ იერემ. 51,64; „ამათ ორთა მცნებათა შინა ყოველი
- შჯული და წინასწარმეტყუელნი გ ა მ ო ა ბ ე ნ“ C, —„ამათ ორთა მცნებათა ყოველი შჯული და წინაწარმეტყუელნი გ ა მ ო კ ი დ ე ბ უ ლ
- არიან“ DE, მთ. 22,40.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.