«აღმოტაცებული», მოკვეთილი:
- „შეჭყლემული და გამოკუეთილი და გ ა მ ო ნ ა ტ ა ც ე ბი არა მოჰგუარნეთ ესენი უფალსა“ G,–„შეჭყლემული... მოკუეთილი და
- ა ღ მ ო ტ ა ც ე ბ უ ლ ი არა შესწირო იგი უფალსა“ pb., ლევიტ. 22,24.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.