( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ალა ალე ალვ ალი ალმ ალო ალქ

ალიზ-ი

უწვავი აგური: „მოიღე თავისა შენისა ალიზი... და გამოსწერო მას ქალაქი იერუსალჱმი“ O, ეზეკ. 4,1; „განაჴმე ვითარცა ალიზი“ გაბალ. 96,21; „ა ლ ი ზ ი, რომელსა არა ედვას ქუეშე საფუძველად ქვაჲ პირსა მდინარისასა, ვერ დაიდგამს იგი ვერცა თუ დღე ერთ, ხოლო გამომცხუარი ცეცხლითა კეცი დაიდგამს უმეტეს ქვისა“ მ. ცხ. 352v; „ა ლ ი ზ ი ერთი დაიდვის სასთუნალ“ შუშ, XIV, 17.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9