საპყრობილის მთავარი მცველი:
- „პოვა მადლი წინაშე მ ე ს ა პ ყ რ ო ბ ი ლ ე თ-მ ო ძ ღ უ რ ი ს ა“ O, დაბ. 39,21; „მ ე ს ა პ ყ რ ო ბ ი ლ ე თ-მ ო ძ ღ უ ა რ ი
- იგი ხოლო მღჳძარე იყო“ სბსტ. 138,4.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.