საფეხური; აღმართი; მაღლობი; კედელი:
- „ვითარცა მიიწია იგი ა ღ ს ა ვ ა ლ ს ა მას“ საქ. მოც. 21,35; „არა აღჰჴდე ა ღ ს ა ვ ა ლ თ ა საკურთხეველისა ჩემისათა
- გამოსლ. 20, 26; „ქმნა მეფემან ძელითა ნაძჳსაჲთა ა ღ ს ა ვ ა ლ ი იგი სახლისაჲ“ II ნშტ. 9,11; „იქმნნეს მათდა მოხარკე და მთასა ამორრეველისასა ა ღ ს ა ვ ა ლ ი თ გ ა ნ აკრავინისაჲთ, კლდითგან და აღმართ“ მსჯ. 1,36; „დაჰფლეს იგი ა ღ ს ა ვ ა ლ ს ა
- მას საფლავსა“ II ნშტ. 32,33; „განამტკიცა ა ღ ს ა ვ ა ლ ი იგი ქალაქისა დავითისი“ II ნშტ. 32,5.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.