( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აღ( აღ- აღა აღბ აღგ აღდ აღე აღვ აღზ აღთ აღკ აღლ აღმ აღნ აღო აღპ აღჟ აღრ აღს აღტ აღუ აღფ აღქ აღღ აღყ აღშ აღჩ აღც აღძ აღწ აღჭ აღხ აღჯ აღჳ აღჴ

აღსავალ-ი

საფეხური; აღმართი; მაღლობი; კედელი:
 
„ვითარცა მიიწია იგი ა ღ ს ა ვ ა ლ ს ა მას“ საქ. მოც. 21,35; „არა აღჰჴდე ა ღ ს ა ვ ა ლ თ ა საკურთხეველისა ჩემისათა
გამოსლ. 20, 26; „ქმნა მეფემან ძელითა ნაძჳსაჲთა ა ღ ს ა ვ ა ლ ი იგი სახლისაჲ“ II ნშტ. 9,11; „იქმნნეს მათდა მოხარკე და მთასა ამორრეველისასა ა ღ ს ა ვ ა ლ ი თ გ ა ნ აკრავინისაჲთ, კლდითგან და აღმართ“ მსჯ. 1,36; „დაჰფლეს იგი ა ღ ს ა ვ ა ლ ს ა
მას საფლავსა“ II ნშტ. 32,33; „განამტკიცა ა ღ ს ა ვ ა ლ ი იგი ქალაქისა დავითისი“ II ნშტ. 32,5.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9