მიდგომა

1. მიახლოება, «მისლვა», შედგომა:
    

   „მ ი ა დ გ ე ს მკჳდრნი გაბაონისანი ისოს“ M,—„თჳთ მ ი ვ ი დ ე ს მკჳდრნი გაბაონისანი იისუჲს“ მიმართ“ G, ისუ ნ. 10,1; „მ ი დ გ ა მისა ეშმაკი“ ფლკტ. I42,35;

   „გარე მ ი დ ე გ მე“ O, II მფ. 2,22; „მ ი ა დ გ ე ს ოზია მეფესა“ M, II ნშტ. 26,18; „მ ი უ დ გ ა კუალსა ანდრიანესსა“ ანდ.-ანატ. 212,23; „ადრე მ ი უ თ ქ ს

   დღე-დღესა“ ბალ. 24,19; „მ ო უ დ გ ა მას ს ი მ რ ა ვ ლ ე ერისაჲ“ ბალ. 135,2; „მ ი უ დ გ ნ რაჲ—იგი ბანაკსა ბრძოლისასა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 119,13.

   See also: დგომა
2. «მუცლად-ღება»; «ლმობა»:
    

   „აჰა მ ი უ დ გ ე“ C,–-„აჰა ესერა შენ მ უ ც ლ ა დ–ი ღ ო“ DE, ლ. 1,31; „მ ი უ დ გ ა დედაკაცი იგი და შვა ძჱ“ O, IV მფ. 4,17;

   „მ ი უ დ გ ე ბ ი ა ნ სალმობასა და შობენ ამაოებასა“ I, ეს. 59,4; „მ ი უ დ გ ა ქუეყანაჲ ერთსა შინა დღესა“ O, ― „ი ლ მ ო მიწამან

   ერთსა შინა დღესა“ pb., ეს. 66,8.

3. ორსულობა; «მიდგომილება»:
    

   „საშო მ ი დ გ ო მ ი ს (მექმნა მე)“ O,—„იქმნა... საშო მ ი დ გ ო მ ი ლ ე ბ ი ს ა საუკუნოჲსა“ pb., იერემ. 20,17.

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.