«ვიდრე», -მდე:
- „კაცითგან მ ი პ ი რ უ ტ ყ უ ა მ დ ე“ G, რიცხ. 3,13; „არავინ არს მ ი ერთა მ დ ე“ ფს. 13,3; „მ ი სისხლა მ დ ე ზაქარიაჲსა“ C,––„ვ ი დ რ ე სისხლა მ დ ე, ზაქარიაჲსა“ DE, მთ. 23,35; „ვიდრე მ ი ცხრა ჟამად მ დ ე “ C, მთ. 27,45; „მ ი მკა მ დ ი ს“ მთ. 13,30.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.