
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

აბანო

p.noun

საბანელი სახლი:

„შევიდა აბანოსა მას“ ფოკა 345,7; „იბანებიან აბანოებსა“ მ. ცხ. 222 г. „ადგილი იგი წოდებისა მისისაჲ აღავსო მცველმან მან აბანოჲსამან“ ატმ. 110, 8; „იყო აბანოჲ იგი, ვითარცა რვალი განჴურვებული, ელვარეჲ“ Sin. – 11,76 г.

Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.