
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ამაოება

«ცუდი», უქმობა, არარაობა:

„არა მიხედნა ა მ ა ო ე ბ ა ს ა“ Հ, – „არა მიხედნა მან ც უ დ ს ა“ Շ, ფს. 39,5 „რად გიყუარს ა მ ა ო ე ბ ა ჲ ! და ეძიებთ სიცრუვესა?“ ფს. 4,3; „ა მ ა ო ე ბ ა ჲ ამაოთაჲ, ყოველივე ამაო“ O, ეკლ. 1,2.

Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.