ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მინიჭება

მიმნიჭებელი.
მიცემა, ჩუქება, ბოძება:
 
„მ ი ა ნ ი ჭ ა მას სახელი“ ფლპ. 2,9; „დასჯილთა თავისუფლებასა მ ი ა ნ ი ჭ ე ბ ს“ ეპ. კჳპრ.-დაფლვ.92v; „ნიჭსა კეთილსა მ ი გ ა ნ ი ჭ ე ბ თქუენ“ O, იგ.სოლ. 4,2.
See also: ნიჭ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9